Ανακοίνωση για δημοσιεύματα

Σχετικά με τα παραπάνω δημοσιεύματα, το Δ.Σ. της Ε.Λ.Μ.Ε. Λέσβου, που συνεδρίασε την Παρασκευή 27/9, αντιπαρερχόμενο την άστοχη και απρεπή μομφή του δεύτερου δημοσιεύματος περί «απόλυτης σιωπής», «μουγκαμάρας», «αδιαφορίας», «αριστερών μανιφέστων για τη διαθεσιμότητα...» κ.λπ., έχει να παρατηρήσει τα εξής:
Ο αγώνας για την υπεράσπιση εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων είναι απόλυτα συνυφασμένος με την πάλη ενάντια στις φασιστικές ιδέες και στις νεοναζιστικές συμμορίες. Είναι εξάλλου κυρίως η οικονομική κρίση- και τα κοινωνικά αδιέξοδα που αυτή φέρνει- βασικός παράγοντας για την διάδοση σκοταδιστικών αντιλήψεων, για την ανάπτυξη νεοναζιστικών μορφωμάτων και για τη διάχυση φασιστικών πρακτικών σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας.
Ο λειτουργηματικός- και «εκ πεποιθήσεως» αντιφασιστικός- χαρακτήρας των εκπαιδευτικών έχει ήδη επιβάλει την ανάληψη πρωτοβουλιών από την Ε.Λ.Μ.Ε. ενάντια στη φασιστική απειλή και στις ρατσιστικές ιδέες και πρακτικές, μέσα και έξω από τα σχολεία, την τελευταία διετία. Θυμίζουμε την πρωτοβουλία συντονισμού σωματείων ενάντια στον φασισμό, την οργανωμένη συμμετοχή της Ε.Λ.Μ.Ε. σε κάθε αντιφασιστικό συλλαλητήριο, την καθιέρωση κοινής ημέρας αντιφασιστικών-αντιρατσιστικών μαθημάτων και εκδηλώσεων στα σχολεία, τη διοργάνωση δύο μεγάλων σχετικών εκδηλώσεων στο Δημοτικό Θέατρο, τον διαγωνισμό αντιφασιστικής μαθητικής αφίσας κ.λπ..
Κυρίως όμως οι εκπαιδευτικοί της Λέσβου παλεύουμε καθημερινά μέσα στα σχολεία για να συμβάλλουμε στη δημιουργία αντιφασιστικής συνείδησης στους μαθητές μας, για να προκρίνουμε τη μνήμη απέναντι στη λήθη, για να πείθουμε για την ανοχή απέναντι στο διαφορετικό, για την ισότητα, την ελευθερία και τη δημοκρατία και για να δίνουμε θετική διέξοδο στα προβλήματα και τις αγωνίες των μαθητών μας.
Η στάση αυτή, που διακρίνει την πλειοψηφία των εκπαιδευτικών, είναι η μόνη αποδεκτή στάση για έναν εκπαιδευτικό λειτουργό. Κάθε εξαίρεση που προσβάλλει τη δημοκρατία, που διαδίδει φασιστικές και ρατσιστικές ιδέες, που υιοθετεί εθνικιστικές εξάρσεις είναι χωρίς υπεκφυγές κατακριτέα και de facto απομονωμένη από τη συλλογική ζωή της εκπαιδευτικής κοινότητας και από το σωματείο.
Δεν θα πρέπει όμως να μας διαφεύγει πως μεγάλη ευθύνη για την ανοχή σε τέτοιες περιπτώσεις έχει η κυβέρνηση και η εκπαιδευτική διοίκηση, με τις επιλογές τους, με πράξεις και με παραλείψεις, και κυρίως με τη διαμόρφωση ενός συστήματος αξιών- και ενός νομοθετικού πλαισίου- για την επιλογή των στελεχών της που προκρίνει ως κριτήριο όχι το δημοκρατικό ήθος και την αντιρατσιστική κουλτούρα αλλά την πειθάρχηση στην «αξιολόγηση» και σε όλες τις αντιδραστικές εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις.
Σε κάθε περίπτωση, η πάλη ενάντια στις ρατσιστικές ιδέες και τη φασιστική απειλή δεν μπορεί να είναι μόνο ένα εντυπωσιακό πυροτέχνημα αντίστοιχο με την τρέχουσα επιχείρηση διάλυσης της νεοναζιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής, αλλά μια βαθιά και διαρκής διεργασία που αφορά όλη την κοινωνία, τον Τύπο, τους θεσμούς και που, όσον αφορά τον δικό μας χώρο, πάει μαζί με τον αγώνα για την υπεράσπιση της δημόσιας δωρεάν παιδείας, η οποία είναι αναγκαία για να διαμορφώσει τον αυριανό ολοκληρωμένο αντιφασίστα πολίτη.

Σχόλια