Για τις μαθητικές κινητοποιήσεις

ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΙ

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΟΝΟΜΟΙ

ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ

ΓΙΑ ΕΝΑ ΔΗΜΟΣΙΟ ΔΩΡΕΑΝ ΣΧΟΛΕΙΟ,

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ

Την τελευταία εβδομάδα οι μαθητές αρκετών σχολείων του νησιού μας προχώρησαν σε καταλήψεις και αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Μέσα από αυτές είδαμε να αναδεικνύονται για μια ακόμη φορά τα ζητήματα του Δημόσιου Σχολείου, όπως:

Ø  Το εξεταστικοκεντρικό Λύκειο (Γενικό και Επαγγελματικό), που θα έχει λογικό επακόλουθο: α) την εγκατάλειψη του Δημόσιου Λυκείου από μεγάλη μερίδα μαθητών και β) στη συνέχεια, τη στροφή τους στην κατάρτιση και τη μετατροπή τους από μαθητές σε απλήρωτους εργαζόμενους με το «αμπαλάζ» της μαθητείας.

Ø  Τις χαμένες διδακτικές ώρες σε ΕΠΑΛ, ακόμη και σε Πανελληνίως εξεταζόμενα μαθήματα, μετά τις διαθεσιμότητες εκπαιδευτικών.

Ø  Την καθυστέρηση στη διαμόρφωση του ωρολόγιου προγράμματος λόγω της ασταθούς υπηρεσιακής κατάστασης πολλών εκπαιδευτικών («πλεονάσματα», εκκρεμείς αποσπάσεις και μετατάξεις, ενστάσεις κ.λπ.) και της προβληματικής διαχείρισής τους από το ΠΥΣΔΕ.  

Ø  Τον παραλογισμό να υπάρχουν πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα που δεν διδάσκονται στο Λύκειο ή διδάσκονται ανεπαρκώς (π.χ. σχέδιο, ξένες γλώσσες κ.λπ.).

Ø  Την απαράδεκτη καθυστέρηση στην έναρξη των υποστηρικτικών θεσμών (Ενισχυτική Διδασκαλία στο Γυμνάσιο και Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη στο Λύκειο), σε μία περίοδο που θα μπορούσαν να προσφέρουν σημαντικό έργο στην ενίσχυση της μαθησιακής διαδικασίας.

Ø  Τα σοβαρότατα κτηριακά προβλήματα των σχολικών μονάδων.

Ø  Τις αδυναμίες στη χρηματοδότηση, τη φύλαξη και την προστασία σχολικών μονάδων, ιδιαίτερα μετά τη διαθεσιμότητα των σχολικών φυλάκων.

Και πάνω από όλα, αναδεικνύεται από τις μαθητικές κινητοποιήσεις μια κραυγή διαμαρτυρίας για ένα ανούσιο σχολείο, που μετατρέπει τον έφηβο μαθητή σε κυνηγό του βαθμού και της «επιτυχίας» και όχι της γνώσης και της δημιουργίας. Μια κραυγή αγωνίας της νέας γενιάς, η οποία βλέπει το σχολείο να μαραζώνει, την ανεργία στους νέους να ξεπερνά το 60% και την οικογένεια τους να βρίσκεται με τη θηλιά στο λαιμό.

Απέναντι στις μαθητικές κινητοποιήσεις, με αυτά τα αιτήματα και με αυτά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά, είδαμε τον κυβερνητικό αυταρχισμό να ορθώνεται, να παίρνει σάρκα και οστά μέσα από το σχετικό έγγραφο του Δ/ντή Β/θμιας Εκπαίδευσης Β. Κοντάρα («Ενημέρωση για καταλήψεις», 10/10/13). Ξεκινώντας από μία απέλπιδα απόπειρα να ορίσει το «νόμιμο» και το «παράνομο», καταλήγει να επισείσει όλο το οπλοστάσιο της χειραγώγησης προκειμένου να τρομοκρατήσει μαθητές και να εκβιάσει εκπαιδευτικούς, βέβαια πάντα με …«νηφαλιότητα και ήπιο τόνο», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στο έγγραφο που δεν παρέλειψε να κοινοποιήσει στην εισαγγελία. Υλοποιώντας την τακτική της συκοφάντησης των αγώνων, γνώριμη μέθοδο του συστημικού προπαγανδιστικού τόξου, καταδικάζει την κατάληψη απ’ όπου και αν προέρχεται και με κάθε πρόταση του εν λόγω εγγράφου δείχνει να υπηρετεί πιστά τη λογική της καταστολής και να έχει απεκδυθεί πλέον το ρόλο του δασκάλου.

Η Ε.Λ.Μ.Ε. Λέσβου δηλώνει ότι οι εκπαιδευτικοί είναι παιδαγωγοί και όχι παιδονόμοι! Τα σχολεία χρειάζονται εκπαιδευτικούς κι όχι εισαγγελείς ή αστυνομικούς! Καλούμε τους συλλόγους εκπαιδευτικών και τους Διευθυντές να θωρακίσουν τα σχολεία απέναντι στην αυθαιρεσία και τους εκφοβισμούς. Σεβόμαστε την αυτοτέλεια των μαθητών αγώνων και τις μορφές που οι ίδιοι επιλέγουν. Αφουγκραζόμαστε τις ανησυχίες των μαθητών μας και συζητάμε με αυτούς τα προβλήματα και τις αγωνίες τους.