Για το νέο πολυνομοσχέδιο για την Παιδεία

Σε σχέση με τα βασικά σημεία του νέου πολυνομοσχεδίου για την παιδεία- όσον αφορά τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση- που βρίσκεται στη φάση της διαβούλευσης, το Δ.Σ. της Ε.Λ.Μ.Ε. καταθέτει τις παρακάτω πρώτες αδρές εκτιμήσεις:

1.      Διατηρούνται και αναλαμβάνουν αρμοδιότητες (άρθρα 44-46) το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής και η Αρχή Διασφάλισης Ποιότητας στην Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, δυο θεσμοί συνδεδεμένοι με το πάρτι εκατομμυρίων γύρω από την αξιολόγηση και με την τεχνοκρατική συμβολή στην επιβολή όλων των αντιεκπαιδευτικών πολιτικών τα προηγούμενα χρόνια. Δυο θεσμοί που το εκπαιδευτικό κίνημα διεκδικεί την κατάργησή τους και την επαναφορά δομών που έκλεισαν ή υποβάθμισαν οι μνημονιακές πολιτικές (Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, ΟΕΔΒ, ΟΣΚ, Σχολικές Βιβλιοθήκες, Γραφεία ΣΕΠ κ.λπ.).

2.      Η διατήρηση των δύο αυτών θεσμών συνδέεται με την επαναφορά ενός συστήματος αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου («Προγραμματισμός και κριτική αποτίμηση της δράσης των σχολικών μονάδων»), το οποίο έχει απορριφθεί με τους αγώνες των εκπαιδευτικών, και από το οποίο απουσιάζει κάθε προοπτικής ενίσχυσης των σχολείων, αφήνοντάς τους μόνο τη …γραφειοκρατία.

3.      Καταργείται ορθά το πέναλτι της διετούς διαγραφής από τους πίνακες για όσους αναπληρωτές δεν αναλάβουν υπηρεσία και κυρίως ανοίγουν οι πίνακες προϋπηρεσίας από το 2010 (άρθρο 47), κάτι που αποτελεί σημαντική δικαίωση των αγώνων του προηγούμενου διαστήματος. Όμως το Υπουργείο οφείλει να αποδώσει και τα διπλά μόρια σε όσους εκπαιδευτικούς υπηρέτησαν το διάστημα αυτό σε δυσπρόσιτες ή απομακρυσμένες περιοχές, όπως προβλεπόταν όταν υπηρέτησαν σε αυτά, παρά το γεγονός ότι η πρόβλεψη αυτή δημιούργησε και αδικίες.

4.      Κοντά στη σωστή προσπάθεια για πρώτη φορά να υπάρξει ένας ουσιαστικότερος έλεγχος στην ιδιωτική εκπαίδευση και στα φροντιστήρια (άρθρο 48), το Υπουργείο διατηρεί (άρθρο 49) την δημόσια αντισταθμιστική εκπαίδευση (Π.Δ.Σ., Ενισχυτική Διδασκαλία κ.λπ.) υπό καθεστώς συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων (Ε.Σ.Π.Α.) και αρνείται να την βελτιώσει εντάσσοντάς την στη βασική εκπαίδευση με μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών και σταθερό καθεστώς λειτουργίας. Με τη λογική αυτή, η πλειοψηφία των μαθητών θα συνεχίσει να κατευθύνεται στα φροντιστήρια και το δημόσιο σχολείο να μην μπορεί να επιτελέσει ουσιαστικά τον ρόλο του.

5.      Με το άρθρο 51 καταργείται ορθά το Π.Δ. για τις υποχρεωτικές μεταθέσεις υπεράριθμων εκπαιδευτικών και με το άρθρο 52 ο ν. 2011/2000 που προέβλεπε την ποινικοποίηση των μαθητικών κινητοποιήσεων και έβαζε τους εισαγγελείς τα σχολεία.

6.      Με το άρθρο 58 το Υ.ΠΟ.ΠΑΙ.Θ. προσπαθεί ορθά να θέσει τον έλεγχο του 4^ου έτους ειδίκευσης των ΕΠΑ.Λ. υπό την ευθύνη του (ως σήμερα ήταν και στον Ο.Α.Ε.Δ.) και να μετριάσει τον χαρακτήρα της «μαθητείας», τον οποίο ως εκπαιδευτικό κίνημα είχαμε καταγγείλει ως στενή και πρόωρη κατάρτιση και εκμετάλλευση της φτηνής εργασίας των μαθητών. Παραμένει ωστόσο ζητούμενο η απόκτηση της εργασιακής εμπειρίας από τους σπουδαστές του μεταλυκειακού έτους να γίνεται με ουσιαστικό τρόπο (να ασκούνται πλήρως στο αντικείμενό τους) και όχι με όρους μεσαιωνικούς, με πλήρη ασφάλιση και αξιοπρεπή μισθό και με πραγματικό έλεγχο των επιχειρήσεων.

7.      Παραμένουν ερωτηματικά για το μέλλον των μορφωμάτων της μη τυπικής εκπαίδευσης (άρθρα 69-70), η οποία παραμένει ενεργή. Το εκπαιδευτικό κίνημα επιμένει ότι για τους ανήλικους μαθητές μόνη αποδεκτή είναι η τυπική εκπαίδευση, γενική ή τεχνική, που προσφέρει απολυτήριο Λυκείου (το οποίο πρέπει να ενταχθεί στη 12χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση). Όλες οι εκπαιδευτικές μονάδες να είναι υπό την ευθύνη του Υ.ΠΟ.ΠΑΙ.Θ., κανένας μαθητής ως τα 18 του σε πρόωρη ειδίκευση, κατάρτιση, φτηνή εργασία.

Το Δ.Σ. επιφυλάσσεται και για ειδικότερες αναφορές σε βασικά σημεία του πολυνομοσχεδίου, στα πλαίσια της δημόσιας συζήτησης το επόμενο διάστημα. Σε κάθε περίπτωση, η κατάθεση αυτού του νομοσχεδίου οφείλει να κινητοποιήσει τους εκπαιδευτικούς ώστε να δικαιωθούν ουσιαστικά οι αγώνες και τα αιτήματα του προηγούμενου διαστήματος.